Aangezien de context in de brieven die van de christelijke gemeente is, is het niet vreemd dat we dit aspect daar minder tegenkomen.
Maar in het boek Handelingen is dit anders. In Handelingen lezen we regelmatig over ‘tekenen’ en ‘wonderen’ (Hand.2:43; 5:12; 6:8; 8:6,13; 14:3; 15:12). De genezingen en andere charismata dienen als legitimatie van de prediker en zijn boodschap.
Wonderen en tekenen ondersteunen en bevestigen de boodschap van de apostelen.
In dezelfde lijn spreekt ook Marcus over genezingen: ‘En zij gingen op weg om overal het nieuws bekend te maken. De Heer hielp hen daarbij en zette hun verkondiging kracht bij met de tekenen die ermee gepaard gingen.’ (Mar.16:20).
Lucas schrijft over Paulus en Barnabas dat zij ‘vrijmoedig spraken over Gods woord, vol vertrouwen in de Heer, die de verkondiging van zijn genade kracht bijzette door hen tekenen en wonderen te laten verrichten.’ (Hand.14:3).
We zien in het boek Handelingen dat door het zien van genezingen en wonderen mensen tot geloof komen. Dit gebeurt bijvoorbeeld bij de genezing van Eneas (Hand.9:32-35) en bij de opwekking uit de dood van Dorcas (Hand.9:37-43).
De gaven van de Geest worden enerzijds gegeven tot opbouw of stichting van de gemeente (1Kor.12:4-11), maar anderzijds ook als legitimatie van de prediker en zijn boodschap (2Kor.12:2).
Auteur: Gijs van den Brink
Uit: StudieBijbel Magazine
Dit is deel 10 van 10 beknopte blog over het thema “De Heilige Geest in het NT” uit StudieBijbel Magazine, waar we de komende tijd een gedeelte van online zullen plaatsen. We hopen dat je hierdoor de Bijbel beter gaat begrijpen!
Ga terug naar het artikeloverzicht
In deze serie gaat het over de betekenis van de heilige Geest en de gaven van de Geest in het NT. De vorige keer spraken we over de opsomming van geestesgaven die Paulus geeft in 1Kor.12:8-10. Dat is het meest aangehaalde lijstje en deze gaven zijn nogal bijzonder van aard. Dat bijzondere was nu juist wat de Korintiërs het meest boeide en waarnaar zij verlangde.
Hierna gaat Paulus spreken over het lichaam van Christus (1Kor.12:12-27) en legt hij uit dat iedere gelovige een gave heeft en wel die gave die bij hem past, zoals elk lid van ons lichaam een eigen functie heeft.
En dan sluit Paulus zijn betoog af door in 1Kor.12:28 weer een opsomming van gaven te geven, nu iets anders gerangschikt.
‘Nu heeft God in de gemeente allerlei mensen aangesteld, allereerst apostelen, vervolgens profeten, en verder leraren; voorts is er de gave om wonderen te doen, te genezen, te helpen, te besturen en in talen te spreken.’
Er vallen hier twee dingen op. Blijkbaar wil Paulus de Korintiërs op twee punten corrigeren:
Een gave zijn is belangrijk
Er komt hier een heel belangrijke boodschap naar voren. Het belangrijkste is niet een gave te hebben, maar om een gave te zijn. Heeft de gemeente in jou, in u iemand gekregen die een zegen voor de gemeente is, die bijdraagt aan de opbouw van de gemeente?
Dat dit de bedoeling is, blijkt uit de rangschikking van gaven die Paulus hier maakt: de eerste gaven zijn mensen.
Zij hebben niet alleen een gave, ze zijn zelf een gave aan de gemeente. Dit lezen we ook in de brief aan de Efeziërs (4:11), ‘En hij is het die apostelen heeft aangesteld, en profeten, evangelieverkondigers, herders en leraren.’
De volgende keer bespreken een derde opsomming van gaven die Paulus geeft in Rom.12:6-8
Auteur: Gijs van den Brink
Uit: StudieBijbel Magazine
Dit is deel 7 van 10 beknopte blog over het thema “De Heilige Geest in het NT” uit StudieBijbel Magazine, waar we de komende tijd een gedeelte van online zullen plaatsen. We hopen dat je hierdoor de Bijbel beter gaat begrijpen!
Ga terug naar het artikeloverzicht
Stichting Centrum voor Bijbelonderzoek
Postbus 139, 3940 AC DOORN
Postweg 18, 3941 KA Doorn
0343-745 080
info@studiebijbel.nl
